Μοιάζουνε τα λόγια μου με προσευχές αγγέλωνπου ακούγονται χαράματα ξημέρωμα και κάτι,
σαν με τραβούν στο απόμερο του τέλους μονοπάτι
ψελλίζω τη πικρία μου για το χαμένο μέλλον.
Όλα τα θέλω έσβησαν λίγο πριν τα αγγίξω
γίναν πληγές που έκαναν τα όνειρα μας στάχτη,
έχω ξεχάσει μάτια μου πως είναι να ελπίζω
όταν μου 'ρίξαν στη ψυχή πρώτη φορά αλάτι.
Για πες μου τη απέμεινε από εμένα να αγαπήσεις
είμαι χαρτί που καίγεται ακόμα στη φωτιά,
κοίτα βαθιά στα μάτια μου εμέ δε θα αντικρίσεις
ξεψύχησα ανήμπορος στη πρώτη αναθυμιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου