Εγώ ότι και αν έγραψα, έσβησε μαζί σου
πετρα βαριά η ανάμνηση που πέφτει στο κενό,με ποιήματα και μουσικές έμοιαζε η φωνή σου
στο τελευταίο "έχε γεια" πριν πω πως σ' αγαπώ.
Γαλήνια σκέψη ασπρόμαυρη στο δρόμο της αβύσσου
ατένιζα το άπειρο με βλέμμα παγερό,
τη κρίμα που δε πρόφτασα να μπω μες τη ψυχή σου
να γίνω ανέλπιστη ευχή πριν φύγεις και χαθώ.
Οι έρωτες αγάπη μου μοιάζουν με χελιδόνια
σαν κύματα που χάνονται στο βάθος μιας σπηλιάς,
χωρίς ψυχή με κοίταξες "μέσα σου θα 'με αιώνια"
όλης η γης κατέρρευσε "πάψε να μου μιλάς".
23/1/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου